NAVY BAR
Este bar ten balances
E tamén está listo
para se facer á vela
Enchéronnos o vaso
con toda a auga do mar
para compór un cock-tail de horizontes
Pendurados das horas
atlas xeográficos de esperantos
están sen tradución
E tatexan as pipas
co ademán políglota das bandeiras.
Ese cantar improvisado
é o mesmo
que xa se improvisou nalgures
Quen chegou avisándonos
desa cita nocturna que temos
co vento ao N.E.
na encrucillada das estrelas apagadas?
Aquí de incógnito
o Mariñeiro Descoñecido
-sen xeografía nin literatura_
A noite dos naufraxios
co seu brazo salvavidas
aferrará connosco unha vela de chubascos
O vaso derradeiro
estaba cheo de despedidas
Polas rúas dispersas
iámonos fechando
cada un dentro da súa alta mar
No repouso dalgún vaso
tódalas noites naufraga o Bar
Manoel Antonio: De catro a catro, Editorial Nós, 1928
1 comentario:
A voz que fala faino en 4ª persoa, un NÓS colectivo co que o poeta se sente plenamente identificado. Non en van o texto é coetáneo da Xeración Nós, e de manifestos como Nós, os inadapatados.
Hai unha identificación total nos planos do significante e do significado entre BARCO e BAR (NAVY). No plano do significante a través da aliteración BAR e da adxectivación ao estilo xermánico: o navy bar é o barco en terra. Esta identificación aparece potenciada polos balances propios de quen está bébedo como se estivese na cuberta dun barco. De feito hai un dito mariñeiro que se lle bota a alguén cando vai dando bandazos en terra por efecto do alcol: que, hai balanse!
Outro elemento potenciador da identificación é ese "vaso cheo con toda a auga do mar para compór un cóctel de horizontes", a hipérbole confire á expresión os mesmos tintes irracionais que aparecen noutros poemas de Manoel Antonio ( "o cadáver do mar fixo do barco un cadaleito")
O sentimento do mar en terra tamén aparece na penúltima secuencia en que cada quen se dispersa polas rúas na súa alta mar interior e no seu propio naufraxio.
Publicar un comentario